شهباز محسنی

   چند روز قبل به سقز برگشته بودم. با درگذشت استاد محیی الدین شاکری، دبیر بسیار فاضل همشهری ام مواجه شدم که بسیار مایه تأسف من و همشهریان شد. خداوند روح ایشان را بیامرزد. اقای شاکری یکی از شخصیت های نازنین و معلمان والامقام و سخت کوش بود که بیش از سه دهه در کسوت معلمی به فرزندان این دیار خدمت کرد و همیشه کلاسی پربار داشت. کلاسداری اش بحدی عالی بود که احساس می کردی امپراطوری است که در کلاس نشسته. با بیانی بسیار شیرین و تسلط فلسفه و منطق و  روانشناسی تدریس می کرد. مدتی نیز مسؤولیت آموزش و پرورش مهاباد را عهده دار بود. جدا از اینها انسانی نیک نفس  و خیرخواه بود و در بعضی امور خیریه در سطح شهر مشارکت داشت. علاقه زیادی به اشعار مولوی بود و کتابی هم به عنوان مولوی و روانشناسی تألیف کرده بود. خداوند روح زلالشان را با نیکان درگاهش محشور فرماید.