بس  در هوا و تاب و تب عشق سوختــــــــم          اکنون تب است و لیک ز عشقی نشانه نیست

در درد و تب بسوختم و افسوس و درد و وای         این درد و سوز جان شکرم را کرانه نیست

در قعر دوزخ تب و شبـــــــــــــهای بی کسی         نایم گسسته باد که هیچش ترانه نیست

عیسی دمی اگر نبود مرگ گو بیـــــــــــــــــــا         جز مرگ و زندگی چو رهی در میانه نیست

کو دست دوست مرگ که جان را فدا کنــــــم         ای دوست زود زود درد هست و بهانه نیست