امروزه بی تردید نقش دلار و خیز و افت آن  در افتصاد کشور ما، با توجه به مناسبت های اقتصادی امروز دنیا بر کسی پوشیده نیست. بالا رفتن ارز متأسفانه مشکلات فراوان را در حوزه معیشت برای مردم  ایجاد کرده است. از قیمت مسکن بگیرید تا همه مایحتاج و خورد و خوراک و حمل و نقل و غیره. اما یکی از این مشکلات سفرهای علمی و دانشگاهی است که متأسفانه از این لحاظ هم قشر دانشگاهی لطمه می بینند و هم دانشگاه ها. هر سال در دانشگاه های دنیا از خاورمیانه بگیرید تا اروپا و آمریکا و شبه قاره هند و شرق آسیا و ... صدها و هزاران کنفرانس و کنگره برگزار می شود که جمعی از استادان دانشگاه ها با ارائه مقاله و سخنرانی در حوزه تخصصی شان دیگران را از دریافت های تازه علمی خود باخبر می سازند و بدین وسیله هم استاد مربوط به کسب امتیاز علمی لازم نائل می شود هم به نفع دانشگاه محل کار آن استاد است و هم دانشگاه میزبان. اما با بالا رفتن ارز مشکل جدی ایجاد شده است. از آنجا که استاد ارائه دهنده مقاله با هزینه دانشگاه محل کارش باید اعزام شود و از سوی وزارت علوم  برای هر کشور نرخی خاص برای هزینه تعیین شده اکنون و با وضع موجود هیچ به صرفه نیست که استاد در این همایش های خارج از کشور شرکت کند. برای نمونه بنده از سوی یکی از دانشگاه های دهلی در هند قبل از نوروز امسال دعوت شده بود. دانشگاه برای این سفر مبلغ یک میلیون و چهارصدهزار تومان تعیین کرده که در واقع بر اساس بخشنامه های سالهای قبل و پیش از گران شدن دلار  است که به هیچ وجه کفاف نمی کرد. یا اینکه  برای ارائه سخنرانیی در کنفرانسی  در باره مولوی در شهر قونیه ترکیه برای اوایل خرداد پیش رو دعوت شده ام. دانشگاه محل کارم یک میلیون و دویست هزار تومان هزینه سفر را می پردازد در حالی که تنها پول بلیت هواپیما برای رفت و برگشت چیزی در حدود یک میلیون و چهارصدهزار تومان است. هزینه های خورد و خوراک و اقامت هم به کنار؛ که اگر با ریاضت هم این سفر انجام بشود بیش از دو میلیون هزینه در برخواهد داشت. لذا ضروری است که با توجه به اوضاع و احوال جدید در این بخشنامه تجدید نظری بشود تا قاطبه دانشگاهیان در راستای خدمات علمی  خود بتوانند به وظایف علمی و آموزشی شان بهتر بپردازند و در وهله نخست خود دانشگاه منتفع و بهره مند گردد.