قیس بنی عامر مشهور به مجنون، خواست که پیش لیلی نامه نویسد. قلم در دست گرفت و این بیت را گفت:

خیالک فی عینی و إسمک فی فمی           و ذکــرک فی قلبــی إلـی أین أکتب؟

(خیال تو مقیم چشم است و نام تو از زبان خالی نیست و ذکر تو در صمیم جان جای دارد پس به کجا نامه بنویسم؟!).