شنیده بودم که اخیرا کتاب مهم (الموطأ) امام مالک بن انس، که از آثار بسیار مهم در حدیث است توسط یکی از استادان دانشگاه پیام نور به فارسی ترجمه و در ارومیه منتشر شده است تا اینکه دوستی زحمت کشید و به عنوان هدیه آن را به بنده لطف فرمود. چند شب قبل دلم هوای خواندنش را کرد و ابتدا تورقش کردم. بر خلاف انتظار و پیش داوری ام و حسن ظنی که نسبت به مترجم محترم داشتم کتاب را مشحون از غلط و اشکال در نوع ترجمه دیدم!

    تا بخواهی کتاب از نظر نوع کاغذ و تایپ و جلد و سایر محسنات ظاهری، شکیل و آراسته است ولی احادیث بسیار بد و ناجور و غلط ترجمه شده اند. گاهی یک سوم حدیث اصلا ترجمه نشده؛ گاه پاره ای از اصطلاحات و کلمات، بد فهم شده  که منجر به گذاشتن برابرنهاده های بی ربط گشته. براستی متأسف شدم بویژه آنکه متن، متنی است بس مهم و در نوع خود بی نظیر. شنیده ام مترجم به ترجمه صحیح بخاری هم دست یازیده که امیدوارم این اتفاق آنجا رخ نداده باشد. 

در ترجمه و بویژه ترجمه این نوع متون باید دقت و تعهدی مضاعف و تخصصی کامل داشت . باید متنی پیراسته و درست و بدور از غلط به دست مردم داد.  به قول یکی از دوستان دانشور  نیازی هم نیست که همه این احادیث ترجمه شوند چون بعضی هایشان چالش برانگیز هستند. کار درست را در این زمینه استاد ابوبکر حسن زاده کرده اند که برای نمونه (اللؤلؤ و المرجان) را که مشترکات صحیح بخاری و مسلم است ترجمه کرده اند و  اهلیت این کار را هم دارند.  

 متأسفانه امروزه در این عرصه مهم بسیار کوتاهی می شود و برغم گسترش امکانات نشر و چاپ، میزان وسواس و دقت نویسندگان و مترجمان و اهل قلم کم شده است. بررسی موردی اشکالات ترجمه موطأ، را به فرصتی دیگر می گذارم.