و چنین است که اگر محمد (ص) هزار بار به معراج رود ما را چه سود که همچنان پای در گِل فرومانده باشیم؟ و اگر محمد(ص) را رحمتی بر همه عالمیان فرستاده اند و به خُلق عظیم ممتاز کرده اند ما را چه سود باشد اگر در جهان همه رنج افزاییم و به تُرش رویی و کج خُلقی مردمان را دلتنگ گردانیم؟ پس دعوت عارفان و شاعران پارسی گو این است که:

به معراج برآیید چو از آل رسولید                    رخ ماه ببوسید چو بر بامِ بلندید (مولانا)